Proactieve psychiatrie bij verslaving
V.M. Hendriks, G. Dom
De volle waarde van een proactieve aanpak wordt steeds duidelijker en uit onderzoek worden enkele contouren scherper. Ten eerste lijkt de meeste ‘winst’ te halen bij het inzetten op de vroege jeugd. Dit rechtvaardigt de claim naar een sterke verankering van universele preventie vooral op het niveau van de basisschool. Ten tweede zijn er goede aanwijzingen dat preventie en vroege interventie, gericht op het beperken van accumulatie van risicofactoren en versterken van zelfregulatie, een breed stoornis-aspecifiek (transdiagnostisch) effect hebben. Daarbij vermindert niet alleen het risico op verslaving, maar ook op een brede waaier van psychische en maatschappelijke problemen. Tot slot, en het belangrijkst, dragen deze interventies bij tot het verhogen van de algehele individuele weerbaarheid en het bevorderen van kansen en levenskwaliteit in het ontwikkelingstraject naar volwassenheid.
Tijdschrift voor psychiatrie februari 2021